Soorten hulpverlening
‘Meer Ergotherapie’ houdt zich bezig met het geven van advies om lichamelijk ervaren klachten/beperkingen binnen activiteiten, waar de aanvrager persoonlijke waarde hecht, (deels) op te heffen. De adviezen zijn individueel en op maat. Hierdoor kunnen dagelijkse handelingen geoptimaliseerd worden, waar zowel de zorgvrager zelf, als de omgeving, de mantelzorgers, de professionele hulpverleners of andere begeleiders, baat bij hebben.
|
Adviseren aan de zorgvrager en zijn omgeving;
Deze vorm van adviseren bestaat uit het geven van voorlichting over de optimalisering van een activiteit. Dit gebeurt in het kader van (primaire, secundaire of tertiaire) preventie. |
|
Het uitvoeren van een activiteit op een andere manier.
Samen met de zorgvrager worden de problemen in kaart gebracht, naar aanleiding hiervan kan er bekeken worden of verandering van handeling een oplossing kan zijn en zo ja, veranderingen doorvoeren en eventueel oefenen. Het opstaan uit een stoel. |
|
Het inrichten van de woon- of werkomgeving van de zorgvrager.
Hierbij kan men bijvoorbeeld denken aan veiligheidsaspecten ten aanzien van bijv. een verhoogd stootgevaar of het rolstoelvriendelijk inrichten van een ruimte. |
|
Het samenstellen van een pakket van eisen voor hulpmiddelen
Samen met de zorgvrager worden de problemen in kaart gebracht, naar aanleiding hiervan kan er bekeken of hulpmiddelen een oplossing zijn en zo ja, aan welke gebruikseisen deze moet voldoen – bijv. een antislipmat voor de douche of rolstoel. |
|
Het gebruik van hulpmiddelen en/of instrueren bij de ingebruikname hiervan
Bij de ingebruikname van een hulpmiddel kan het nodig zijn dat de zorgvrager instructie en training nodig heeft om het hulpmiddel daadwerkelijk te kunnen gebruiken – bijv. het rijden met een scootmobiel vereist verschillende vaardigheden, de ergotherapeut kan de zorgvrager hierin trainen. |
| Deze adviezen kunnen voor zowel de zorgvrager als voor zijn of haar omgeving een groot invloed hebben, zie ook adviseren aan zorgverleners over zorg en begeleiding. |
Adviseren aan zorgverleners over zorg en begeleiding, hierbij kan het gaan om mantelzorgers, de professionele hulpverleners of andere begeleiders;
Een zorgvrager wordt vaak omringd door zorgverleners. Het komt regelmatig voor dat niet de verzekerde (de zorgvrager), maar een zorgverlener training of instructie kan gebruiken, om de zorg voor de verzekerde zo optimaal mogelijk te maken – bijv. de zorgverlener kan behoefte hebben aan training met betrekking tot werken met een tillift of het demonteren van een rolstoel zodat deze in de auto kan. De aanspraak op EEE is zo geformuleerd, zodat deze vorm van advisering en begeleiding ook binnen de verstrekking past voor degene die afhankelijk is van zorg.
|
Adviseren in het kader van wetten en voorzieningen;
Bij het geven van adviezen in het kader van wetten en voorzieningen, moet men denken aan advisering die betrekking heeft op door de ziektekostenverzekeraar of de gemeente te verstrekken middelen. Deze zijn onder te verdelen in de volgende onderdelen:
|
|
Adviezen in het kader van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ).
Deze adviezen vinden plaats op verzoek van de zorgvrager aan de ziektekostenverzekeraar. De adviezen hebben betrekking op hulpmiddelen ten behoeve van fysieke handicaps en beperkingen – bijv. een sta-opstoel of patiëntenlift. |
|
Adviezen in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
Deze adviezen vinden plaats op verzoek van de zorgvrager aan de gemeente. De adviezen hebben betrekking op rolstoelen, woon- en vervoersvoorzieningen – bijv. een traplift of scoot-mobiel. |
|
Adviezen in het kader van de wet Reïntegratie en Arbeid (wet REA).
Deze adviezen vinden plaats op verzoek van de werkgever. De adviezen hebben betrekking op subsidiering voor verstrekking van voorzieningen ter voorkoming van (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid – bijv. een hoog/laag verstelbaar bureau of zadelkruk. |
| |
|
